Brak dodatkowego opisu tej pozycji.

Architektura sakralna w Wielkopolsce i jej zleceniodawcy na tle regionalizacji baroku.

Wielkopolska, chociaż pozbawiona naturalnych granic, była najbardziej wyrazistą dzielnicą Polski do końca istnienia pierwszej Rzeczypospolitej. Ważną rolę odegrały w tym fundacje magnacko-szlacheckie oraz związana z nimi architektura, głównie sakralna. Zleceniodawcy wywodzili się z rodzin mieszanych wyznaniowo, a poziom wykształcenia szlachty był tu wyższy niż w innych prowincjach monarchii polsko-litewskiej. Gniazda reformacji po przejściu w ręce rodzin katolickich, stały się ośrodkami kontrreformacji. Ograniczone możliwości ekonomiczne zleceniodawców oraz specyfika Wielkopolski, gdzie było mniejsze rozwarstwienie społeczne sprawiły, że nie sprowadzano tam jezuitów, a skromniejsze zgromadzenia franciszkańskie.

Zgodnie z tytułem, w pracy została uwypuklona rola fundatorów obu konfesji, świeckich i duchownych, indywidualnych i zbiorowych, głównie rodzin czy wspólnot zakonnych.

Brak dodatkowego opisu tej pozycji.

Brak dodatkowego opisu tej pozycji.

Brak dodatkowego opisu tej pozycji.

Brak dodatkowego opisu tej pozycji.

Brak dodatkowego opisu tej pozycji.

Brak dodatkowego opisu tej pozycji.

Brak dodatkowego opisu tej pozycji.

Brak dodatkowego opisu tej pozycji.