Humanistyczny teoretyk sztuki i renesansowy rzeźbiarz Antonio Averlino, zwany il Filarete (1400-1469), w swoim traktacie o architekturze, napisanym (nie bez wpływu Platona) w niezwykłej dla tego rodzaju dzieł formie dialogu pomiędzy architektem-projektantem i zarazem artystycznym doradcą a książęcym mecenasem-zleceniodawcą (pracy przeznaczonej w pierwszym rzędzie dla ówczesnej elity arystokratycznych fundatorów), wyraził oczywiste stwierdzenie :„Nie zobaczysz nigdy żadnej budowli, lub jeśli wolisz domu czy mieszkania, które całkowicie byłoby jedno jak drugie, ani w podobieństwie, ani w formie, ani w piękności [...] nie powstała dotąd jedna budowla, która by była zrobiona całkiem taka jak druga”.
(Ze Wstępu)