Prezentowana książka ukazuje szerokie spectrum możliwości przedstawiania Holokaustu – od rozbudowanego encyklopedycznego hasła historycznego (Tadeusz Kotłowski) do dzieła sztuki krytycznej (Zbigniew Libera). W trzech kolejnych częściach pojawia się refleksja poświęcona historii, literaturze oraz sztukom wizualnym. I choć książka zaczyna się od niniejszego wstępu, to rzeczywistym wprowadzeniem jest tekst Zygmunta Baumana. Kreśli w nim autor wizję świata nawiedzonego przez widmo Holokaustu i obraz kultury, w której kompleks winy zastąpiony został przez dziedziczny „syndrom przeżytnika”.