Pisanie przeżywa we współczesnych społeczeństwach swoisty renesans. Niewątpliwie warto jest na lekcji języka obcego wykorzystać owo zainteresowanie pisaniem, odpowiednio je wspierając i tym samym rozwijając interkulturową kompetencję komunikacyjną. Niestety sprawność ta nadal nierzadko traktowana jest w nauczaniu i uczeniu się języków obcych marginalnie. Przypisuje się jej przede wszystkim rolę służebną, a jej rozwijanie częstokroć zorientowane jest na podlegający ocenie produkt, nie zaś na proces. Także (językowa) kreatywność zdaje się być nie dosyć rozwijana (nie tylko) w polskim kontekście edukacyjnym. Dotąd powstało też niewiele prac poświęconych teoretycznej i empirycznej refleksji nad uczeniem się języków obcych w tandemie internetowym.