Na książkę składa się dziesięć studiów uwidoczniających romantyczną dążność
do podkreślenia podmiotowej perspektywy w oglądzie i ocenie świata
w ujęciu różnych twórców: Antoniego Malczewskiego, Adama Mickiewicza,
Juliusza Słowackiego, Cypriana Norwida, Narcyzy Żmichowskiej i innych romantycznych
pisarek. Każdy z tekstów, widziany z osobna, zawiera nowe,
ważne projekty interpretacyjne, odkrywcze rozpoznania tak w kwestii spuścizny
badanych pisarzy, jak i zwłaszcza w sferze ekspresji romantycznego „ja”
w ich tekstach; głównie poetyckich, ale też prozatorskich i epistolarnych.
Wszystkie, czytane razem, dają wieloraki wgląd w problematykę romantycznych
autokreacji, wprowadzając na plan pierwszy literatów wybitnych, drugoplanowych,
a czasem zupełnie trzeciorzędnych. Tworzą niezwykle ciekawą
panoramę różnych sposobów formowania owego „ja”. Książka zajmuje poczesne
miejsce w dziedzinie badań zjawiska romantycznej podmiotowości.